ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻭﺿﻮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺳﺮﺍﭘﺎ ﻣﻴﻠﺮﺯﻳﺪ ﻭ ﻟﺮﺯﺵ ﺧﻔﻴﻔﻰ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﺒﺎﺭﻛﺶ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﻣﻴﮕﺮﻓﺖ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﻣﺤﺮﺍﺏ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻣﻴﺎﻳﺴﺘﺎﺩ ﺭﻋﺸﻪ ﺑﺮ ﺍﻧﺪﺍﻣﺶ ﻣﻴﺎﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺧﻮﻑ ﻋﻈﻤﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺷﮓ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﺮ ﻣﺤﺎﺳﻦ ﺷﺮﻳﻔﺶ ﺟﺎﺭﻯ ﻣﻴﺸﺪ،ﺳﺠﺪﻩﻫﺎﻯ ﺍﻭ ﻃﻮﻻﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﺠﺪﻩﮔﺎﻫﺶ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺍﺯ ﺍﺷﮓ ﭼﺸﻢ ﻣﺮﻃﻮﺏ !ﺷﺎﻋﺮ ﮔﻮﻳﺪ،
ﻫﻮ ﺍﻟﺒﻜﺎﺀ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺤﺮﺍﺏ ﻟﻴﻼ
ﻫﻮ ﺍﻟﻀﺤﺎﻙ ﺍﺫﺍ ﺍﺷﺘﺪ ﺍﻟﻀﺮﺍﺏ
ﻳﻌﻨﻰ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻣﺤﺮﺍﺏ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺑﺸﺪﺕ ﮔﺮﻳﺎﻥ ﻭ ﺩﺭ ﺷﺪﺕ ﺟﻨﮓ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺑﻮﺩ.ﺍﺑﻮ ﺩﺭﺩﺍﺀ ﻛﻪ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﺳﺖ ﮔﻮﻳﺪ ﺩﺭ ﺷﺐ ﺗﺎﺭﻳﻜﻰﺍﺯ ﻧﺨﻠﺴﺘﺎﻧﻰ ﻋﺒﻮﺭ ﻣﻴﻜﺮﺩﻡ ﺁﻭﺍﺯ ﻛﺴﻰ ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪﻡ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻣﻴﻜﺮﺩ ﭼﻮﻥ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺷﺪﻡ ﺩﻳﺪﻡ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻦ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﺸﺖ ﺩﺭﺧﺖ ﻣﺨﻔﻰ ﻛﺮﺩﻡ ﻭ ﺩﻳﺪﻡ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺑﺎ ﺧﻮﻑ ﻭ ﺧﺸﻴﺖ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﺎ ﺁﻫﻨﮓ ﺣﺰﻳﻦ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻣﻴﻜﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺗﺮﺱ ﺁﺗﺶ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﺟﻬﻨﻢ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺨﺪﺍ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺮﺩﻩ ﻭ ﻃﻠﺐ ﻋﻔﻮ ﻭ ﺑﺨﺸﺶ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺑﻰ ﺣﺲ ﻭ ﺣﺮﻛﺖ ﺍﻓﺘﺎﺩ!ﮔﻔﺘﻢ ﺷﺎﻳﺪ ﺧﻮﺍﺑﺶ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻧﺰﺩﻳﻜﺶ ﺭﻓﺘﻢ ﭼﻮﻥ ﭼﻮﺏ ﺧﺸﮕﻰ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺗﻜﺎﻥ ﺩﺍﺩﻡ ﺣﺮﻛﺖ ﻧﻜﺮﺩ ﮔﻔﺘﻢ ﺣﺘﻤﺎ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺷﺘﺎﺑﺎﻥ ﺑﻤﻨﺰﻟﺶ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﺧﺒﺮ ﻣﺮﮒ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺤﻀﺮﺕ ﺯﻫﺮﺍ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻣﮕﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺩﻳﺪﻯ؟ﻣﻦ ﺷﺮﺡ ﻣﺎ ﻭﻗﻊ ﮔﻔﺘﻢ،ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﮔﻔﺖ ﺍﻭ ﻧﻤﺮﺩﻩ ﺑﻠﻜﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﻑ ﺧﺪﺍ ﻏﺶ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
..........................
ﺍﻣﺎﻟﻰ ﺻﺪﻭﻕ ﻣﺠﻠﺲ 18 ﺣﺪﻳﺚ 9 ﺑﺎ ﺗﻠﺨﻴﺺ ﻋﺒﺎﺭﺍﺕ.
موضوعات مرتبط: امام علی(علیه السلام)داستان های امام علی
برچسبها: داستان هایی از زندگانی علی (ع)یا علیامیرالمومنینامام علیداستان های زندگانی امام علیزندگانی امام علی (ع)imam aliAliShiathe life of imam ali